رسالۀ منهاج العلی اثر ابوطالب بهبهانی از مهمترین و پرمحتواترین رسایل دورۀ ناصرالدین شاه به شمار میرود. بهبهانی که خود در میان منورالفکران دورۀ ناصری چندان شناخته شده نیست با آگاهی از قوانین دیگر کشورها این رساله را در سال 1292هـ .ق در مصر به رشتۀ تحریر درآورده است.وی در این رساله با لحنی ملایم و در عین حال انتقادی درصدد تشجیع شاه و صدراعظم برای اصلاح امور برآمده است و چنین به نظر میرسد که دولتمردان عصر مشروطه با آگاهی از مطالب این اثر و دیگر رسایل آن دوران به تدوین قانون اساسی مشروطه پرداخته باشند.