التشریح (2 جلد)محصول متغیر

عمادالدین محمود فرزند رکن‌الدین مسعود شیرازی، یکی از نویسندگان به‌نام ایران‌زمین در سدۀ دهم هجرت است. او یکی از پزشکان برجستۀ این برهۀ زمانی به شمار می‌آید که پارسی‌نویسی را در دانش پزشکی و رشته‌های وابسته بدان دنبال کرد. او کوشش داشت این دانش را بدون دانستن زبان و ادبیات عرب در میان پارسی‌زبانان فراگیر سازد. او بیش از سی کتاب و رساله نگاشت. ارزشمندی کتاب التشریح او یکی به جهت گسترده‌نویسی بودن و دیگر داشتن بخش فیزیولوژی اندام‌ها؛ یا منافع الاعضاء است. کتاب التشریح حجیم‌ترین و بزرگترین نوشته نسبت به کتاب‌های پیشینیان و پیشگامان او در این دانش و در میان آیندگان تا پیش از آغاز دورۀ دارالفنون است که از یک سو به بررسی استخوان‌ها، غضروف‌ها، ماهیچه‌ها، رباط و وترها، اعصاب مغزی و نخاعی، سرخ‌رگ‌ها و سیاهرگ‌ها در بخش آناتومی و از سوی دیگر به گزاره کردن چگونگی کارکِرد اندام‌ها پرداخته است و در گروهی از اندام‌ها به ویژه چشم، بیماری‌های هر لایه را بازگو می‌کند. کتاب هفت جزو است، دربرگیرندۀ: آناتومی سر و گردن، سینه، پشت و دل، اندام‌های درون فضای شکم، دست، پا، مفصل، غضروف، پوست، ناخن و مو.