خلاصه الأشعار و زبده الأفکار (بخش ری و استراباد و نواحی آن بلاد)محصول متغیر

[بخش ری و استرآباد و نواحی آن بلاد]

میر تقیّ­ الدّین محمّد فرزند شرف­ الدّین علی حسینی کاشانی (زنده در 1016 ق)، معروف به «میر تذکره» و متخلّص به «ذکری»، شاعر و نویسندۀ عصر صفوی است. اثر اصلی او خلاصةالاشعار و زبدةالافکار است که بیش از 40 سال (حدود 975-1016 ق) در تألیف آن رنج برد و شرح­حال و انتخاب سروده­ های نزدیک به 870 شاعر، از پیشینیان تا معاصران خویش، را در آن گرد آورد. بخش خاتمۀ این کتاب خود بالغ بر 12 اصل (هر اصل مخصوص شهری و ناحیه ­ای) و ویژۀ سرایندگان هم­روزگار مؤلّف است که درمجموع گزارش احوال و اشعار بیش از 410 تن را در بر دارد و از جهاتی بسی حائز اهمّیّت است. اثر حاضر اصل یازدهم از این بخش است و در دو فصل به 15 شاعر از خطّۀ ری و 16 شاعر از منطقۀ استراباد و نواحی آن بلاد پرداخته است.