احمد گلچین معانی (1295 ش – 1379ش) پژوهندۀ توانای فرهنگ و ادب ایرانی و اسلامی، سالها در کتابخانه های ملّی ملک، مجلس شورای ملّی و آستان قدس رضوی به فعالیّتهای تحقیقی و علمی (نسخه شناسی، فهرست نگاری، کتابشناسی، متن پژوهی و…) پرداخت و با اندوخته هایی پُرمایه از دانش و تجربه، به شمار پژوهندگان نامور کشور پیوست.
تشکیل گنجینۀ قرآن در کتابخانۀ آستان قدس رضوی، و معرّفی دستنویس های محفوظِ قرآن در این کتابخانه (راهنمای گنجینۀ قرآن، 1347) یکی از فعالیّت های برجستۀ ایشان به شمار می آید.
تحقیفات گلچین دربارۀ سبک هندی (با تألیف کتابهایی همچون کاروان هند، مکتب وقوع و فرهنگ اشعار صائب) و تذکره های فارسی (با تألیف کتاب تاریخ تذکره های فارسی) بسیار چشمگیر و پُراهمیّت است.
ارج نامۀ احمد گلچین معانی، حاوی گفتارها و نوشتارهایی دربارۀ زندگانی، شخصیّت علمی، کتابشناسی آثار، معرّفی و نقد و بررسی این آثار و همچنین مطالب دیگر است.