نصیرالدّین طوسی تنها یک پژوهشگر علمی و فلک شناس ریاضیدان نبوده است، بلکه او فیلسوفی بوده که یک دستگاه فلسفی کمال پذیر، از هر دو جنبۀ علمی و نظری، داشته است. وضعیّت وی همچون وضعیّت فیلسوفان اسلام، از قبیل: کِندی و فارابی و ابن سینا و دیگران است. فلسفۀ اسلامی پس از ابوحامد غَزالی درگیرِ دو جریان گردید: جریانی که همگامی با غزالی میکند و با فلسفه گراییِ پنهانی به چیرهسازی شریعت میپردازد. پرچمدار این جریان همان فخررازی است. جریان دیگر، جریانی است که آشکارا دین پژوهی میکند و به راستی به فلسفه گرایی میپردازد، و شاخصترین پردازندگانِ بدان، همان نصیرالدّین طوسی است. و این موضوع در حقیقت، خود نشان میدهد که پیکار میان فیلسوفان و متکلّمان با پیدایش مؤلّف تهافت الفلاسفه پایان نپذیرفته است.
کاربر محترم در هنگام خرید به پی دی اف یا پستی بودن کتاب دقت فرمائید. همچنین قبل خرید، عضو سایت شوید و از ایمیل و شماره موبایل معتبر و فعال استفاده نمایید. ضمنا عدد یک را در خرید فایلهای پی دی اف تغییر ندهید!
پرسش و پاسخ
هیچ پرسشی یافت نشد
برای ثبت پرسش، لازم است ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید