این اثر، از جمله قديميترين آثار مربوط به تنجيم است كه ظاهراً بر اساس نجوم ايرانى و با عنايت به اسطورهها و حكايات همزمانِ تأليف آن، در زمان ساسانيان، سامان يافته است. ادبيّات تنجيمى چنين حكايت مىكند كه تنكلوشا، پس از سامان آن در ايران و لابد به فارسى ميانه (پهلَوى) به زبان سُريانى، و سپس در دوره اسلامى به عربى ترجمه شده و منبع اطّلاع بسيارى از ادبيّات تنجيمى بعد از خود بوده است. اکنون نسخهای از سریانی آن شناخته نیست ولی از ترجمه عربی و فارسی آن نسخه هایی موجود است.