ثواقب المناقب اولیاءالله، تألیف عبدالوهاب بن جلال الدین محمد همدانی(درگذشته 954 ق) تحریری جدید و گزیده ای از مناقب العارفین تألیف شمس الدین احمد افلاکی عارفی (درگذشته رجب 761 ق) است که در 947 ق فراهم آمده و مأخذی مهم در شرح احوال و مناقب و کرامات مولانا جلال الدین محمد بلخی رومی (504- 672 ق) صاحب مثنوی معنویِ و هفت تن دیگر از بستگان او به شمار میآید. ثواقب المناقب نسبتاً به عبارتی ساده تر و با نظمی منسجمتر از مناقب العارفین مرتب شده است و مؤلف در آن برخی روایات افلاکی را تصحیح، تأویل و تعدیل کرده است. این کتاب تاکنون به دلایلی، کمتر مورد توجه مولوی شناسان و طریقه مولویه قرار داشت و اینک برای نخستین بار به چاپ میرسد.
دکتر عارف نوشاهی، مصحح پاکستانی، تصحیح کتاب براساس سه نسخه خطی تاریخدار قرن دهم هجری انجام داده است و مقدمه ای در شرح حال مؤلف و اهمیت اثر او در ادبیات مولویه نگاشته است.