خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار-[بخش ری و استرآباد و نواحی آن بلاد] (فارسی)
[بخش ری و استرآباد و نواحی آن بلاد]
میر تقیّ الدّین محمّد فرزند شرف الدّین علی حسینی کاشانی (زنده در 1016 ق)، معروف به «میر تذکره» و متخلّص به «ذکری»، شاعر و نویسندۀ عصر صفوی است. اثر اصلی او خلاصةالاشعار و زبدةالافکار است که بیش از 40 سال (حدود 975-1016 ق) در تألیف آن رنج برد و شرححال و انتخاب سروده های نزدیک به 870 شاعر، از پیشینیان تا معاصران خویش، را در آن گرد آورد. بخش خاتمۀ این کتاب خود بالغ بر 12 اصل (هر اصل مخصوص شهری و ناحیه ای) و ویژۀ سرایندگان همروزگار مؤلّف است که درمجموع گزارش احوال و اشعار بیش از 410 تن را در بر دارد و از جهاتی بسی حائز اهمّیّت است. اثر حاضر اصل یازدهم از این بخش است و در دو فصل به 15 شاعر از خطّۀ ری و 16 شاعر از منطقۀ استراباد و نواحی آن بلاد پرداخته است.