[منظومهای عرفانی، اخلاقی و اجتماعی بر وزن مخزنالاسرار نظامی]
سرودۀ خواجوی كرمانی (درگذشتۀ 750 هـ . ق)
کمالالدین ابوالعطا، محمودبن علیبن محمود مشهور به خواجوی مرشد کرمانی و متخلص به «خواجو» شاعری غزلسرا و داستانپرداز است. این اثر منظومهای است عرفانی، اخلاقی و اجتماعی در بحر سریع، بر وزن مخزنالاسرار نظامی و در بیت مقاله که هر یک از آنها در موضوع خاصی است و با حکایتی تبیین و تأیید میشود. خواجو این منظومه را در برابر مخزنالاسرار ساخته است و در کلام بعضی از تعابیر نوشدة نظامی را نیز با خود دارد و در بسیاری از موارد، راه فهم زبان حافظ را هموار میکند. از جمله دیگر آثار اوست: مثنویهای پنجگانه (خمسه)، گل و نوروز، کمالنامه، گوهرنامه، سراجیّه.