ساختار معنایی مثنوی معنوی (فارسی)-فایل PDF

[دفتر اوّل]

تاکنون تقریباً همگی محققان شرقی و غربی مثنوی مولوی بر این باور بودند که مثنوی فاقد ساختار، نظم و سیستم می­باشد و مطالب آن مجموعه نامربوطی از حکایت­های قرآنی، قصه­ های عامیانه و مطالب عرفانی است. آرتور آربری می­گوید: سروده­ای پراکنده و آشفته است. و شیمل می­گوید: هیچ ساختاری ندارد.

اما نویسنده کتاب با تأکید بر خلاقیت مولانا و بینش باطنی او و مبانی عرفانی نظری، دیدگاه عدم ساختار در مثنوی را مردود می­شمارد و با روش هرمنوتیکی و ساختارشناسی و با تطبیق دو اصل نقد ادبی پاراللیسم و انعکاس متقاطع بر مثنوی و با با رویکردی کل­نگر به متن، پس از هفتصد سال ساختار بدیع، پیوسته و منسجم مثنوی را اثبات و کشف می­کند و با شانزده دیاگرام نشان می­دهد. و مطالب جدیدی را براساس این روش از مثنوی استخراج می­کند.

کتاب حاضر رویدادی بزرگ در مورد مطالعات ادبیات عرفانی به طور کلی اثر مولانا به طور خاص می­باشد.

(پرفسور سید حسین نصر، دانشگاه جرج واشنگتن)