نزهةالقلوب تألیف حمدالله بن ابیبکر مستوفی قزوینی (حدود 680- 750 ق) اثری چنددانشی به زبان فارسی است که تألیف آن در سال 740 ق صورت گرفته و به دانشهای گوناگونی چون شاخههای طبیعیّات، گیهانشناسی و جغرافیا اختصاص یافته است. این اثر، از مبسوطترین متون چنددانشی فارسی است که برخی بخشهای آن – مانند جغرافیا- در زمینۀ خود از متون مرجع به شمار میآید. تاکنون چند چاپ از کلّ اثر یا بخشهایی از آن منتشر شده اما هنوز تصحیح قابل قبولی از آن منتشر نشده و بهخصوص، کهنترین نسخههای اثر مورد استفاده قرار نگرفته است. کتاب زیردست خواننده، شامل چاپ نسخهبرگردان یکی از کهنترین نسخههای کامل اثر، مورّخ 885 ق است که از دیدگاه تاریخ کتابت، دومین نسخۀ تاریخدار نزهةالقلوب به شمار میآید و از دیدگاه کامل بودن، حتّی بر نخستین نسخۀ تاریخدار برتری دارد.