همایوننامه اثری است منظوم از حکیم زجّاجی که به پیروی از شاهنامة فردوسی در سدة هفتم هجری سروده شده است. زجّاجی در این اثر به شرح حوادث و رویدادهای تاریخی از صدر اسلام تا روزگار خود پرداخته و در اشعار خود خواجه شمسالدین محمد جوینی و صدرالدین احمد خالدی زنجانی را مدح گفته است.گفتنی است نیمة دوم همایوننامه پیشتر از سوی فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر شده است و اینک با به دست آمدن نسخهای خطی از این اثر، بخش نخست (مجلد یکم و دوم) آن نیز به پیشگاه علاقهمندان تقدیم میشود.